Nu is het voor de mensen die Piet kennen (en vooral z’n rij style) geen verrassing dat Piet z’n busje inmiddels al 5 kilometer verderop was en eigenlijk al geparkeerd was bij de kerk. Dusja wat doe je dan. Busje aan de kant, langs de tol lopen om een heeeeeeeeeeel licht geïrriteerde Piet op te wachten. Want ja we wisten toch wel dat er een tolweg was. Had hij niet verteld natuurlijk, maar tuurlijk wisten we het. Maar goed Jasper werd tijdens het ophalen begeleid over de snelweg langs al het razende verkeer. Als een echte baywatch lifeguard rende hij weer terug, onze redder in nood (geloof het of niet, maar dit waren niet Jasper’s woorden)

Alleen Piet had ook niet gecommuniceerd dat hij weer wegging om de rest te helpen. Waardoor Muriël constant de vraag kreeg “waar is je vader”. Dit gaf Muriël wel de gelegenheid dezelfde tekst als vroeger te gebruiken “dat weet geen mens, ik ben hier met hem gekomen, maar z’n parkeren duurt wel erg lang”.. na zo’n beetje iedereen in de kerk gesproken te hebben, is ze toch maar even buiten gaan kijken, waarbij de hele groep aan kwam lopen.

Eenmaal veilig aangekomen bij de kerk werden we hartelijk ontvangen met een dikke knuffel en de muziek al volop op gang. Deze dienst is anders dan dat je in Nederland gewend ben. De heupen werden goed los geschud en net zoals bij René gaan de handjes in de lucht in. Niet alleen was de muziek goed, maar ook de preek van Andrew was zeer aan te bevelen. De conclusie van ons als vrouwen was; Mannen moeten meer doen, ook zonder dat de vrouw het vraagt. Je kunt je indenken hoeveel blikken er onderling werden gewisseld. En zelfs Iris heeft deze conclusie meegekregen!

Na afloop werden de busjes in 2e gesplitst zodat de ene bus de kinderen kon afzetten die onderweg waren opgepikt en de andere bus de kinderen terug kon brengen naar Casa Gemma. Buiten haar comfort zonde koos Romy zonder Jasper mee te gaan naar Gemma. Onderweg kregen we nog meer te zien van de stad. Iets wat bij Romy veel indruk maakte is de grote vuilnisbelt waar meerdere mensen overheen liepen en zelfs op woonde. Ook de wetenschap dat hier kinderen op gevonden zijn. Dat is dan toch even 2 keer slikken. Eenmaal aangekomen bij het huis stonden de kinderen al te zingen voor de ramen. 
De kids hadden eigenlijk hun rust tijd op dat moment maar gelukkig maakten de tia’s een uitzondering en lieten kinderen zelfs hun kamer zien. 

Wat een rust heerst er toch op Casa Gemma, en oh wat smelten we allemaal van die kids. Juju of Julia, is er zo eentje die je het liefst in je koffer stopt en meeneemt naar huis. Bij zowel Romy als Iris pakte ze voorzichtig hun hand, wreef er overheen met haar duim en boog naar voren voor een vluchtig kusje op hun wangen. Muriël heeft niet het idee dat ze eerder zoveel eierstokken tegelijk heeft horen klapperen als dat moment. Maar eerlijk is eerlijk, het was om te smelten.

Na wat knuffels en een Muriël die weer eens geen afscheid kon nemen, dus de rijdende bus van Piet in mocht springen (onder hard gelach van de kids) vertrokken we weer richting Promessa.

Omdat alles toch wel wat indruk maakte, besloten Muriël en Iris even naar Casa Valerio te lopen. Hier was fun tia Laura toevallig aan het werk, dus we waren van harte welkom. Hier hadden we een heerlijk uurtje bijkletsen van de belevenis onder het genot van het knuffelen dan de meest schattige baby’s ever. Ook dan komt het wel even binnen dat ook deze baby’s gewoon zijn achtergelaten. De baby die Iris vast had, was 1,5 week oud.. je kunt je het echt niet voorstellen als je deze prachtige kinderen ziet.

Verder hebben we heerlijk gechilld en gespeeld in het zonnetje. Joëlle en Iris hebben met Edigar alle Snapchat filters getest, Muriël haar haar is 2/3 keer ingevlochten en weer los gehaald (haren kriebelen is altijd goed) en de jongens hebben gevoetbald.

Om 18:00 stonden er hamburgers a la Piet & Gert Jan klaar en waren we toe aan een fanatiek potje Undercover en Hitster. Al met al een ontspannen afsluiting van de eerste dagen. Morgen gaan we de eerste klussen uitvoeren op Promessa. En wat super is; er hebben mensen uit de kerk hier aangeboden om ook te klussen en helpen (zo fijn als mensen die Portugees en Engels kunnen, ook komen helpen). Het voelt zo enorm als een samenwerking.

Mochten jullie vrouwen ook willen dat je man meer gaat helpen in het huishouden, of zijn jullie benieuwd hoe zo’n dienst eraan toe gaat? Check dan de Facebook pagina; New Life Christian Centre! Daar is de hele dienst terug te zien. Inclusief het welkom wat we kregen als groep!

Oké, kort is weer niet gelukt. Morgen weer een dag. Slaap lekker!